Emeklilerin ve Emekçilerin Sesine Kulak Verin: Açlığın Çığlığına Sessiz Kalmayın!

Emekli ve Emekçiler Dernekleri Federasyonu Siyasi Partilerden Sorumlu Başkan Yardımcısı Bursa Emekli ve Emekçiler Derneği Yönetim Kurulu Başkanı Bursa Kent Konseyi Emekliler Çalışma Grubu Temsilcisi Sedat Hastürk’ten keskin uyarı!

BURSA – Bu ülkenin alnı ak, eli nasırlı milyonlarının sesiyle sesleniyoruz: ARTIK YETER!

Emekli aç, işçi yorgun, esnaf tükenmiş, gençler umutsuz!
Bu tablo, yalnızca bir ekonomik kriz değil; insan onurunun sessizce eriyip gitmesinin trajedisidir!

Bu ülkenin gerçek sahipleri olan emekçiler ve emekliler, bugün pazarda fiyat etiketinden kaçıyor, torununa harçlık veremiyor, ocağında tencere değil; öfke kaynıyor!
Ama ne acıdır ki, Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde oturanların bir kısmı, artık Milletin Kalbi değil, Partinin Yankısı haline gelmiştir!

VEKİLLİK: MİSYON MU, MEMURİYET Mİ?

Biz, sizleri o koltuklara bir partinin gölgesinde oturun diye göndermedik!
Bizim oylarımızı, bizim umutlarımızı sırtlanıp Ankara’ya gittiniz.
Ama şimdi soruyoruz:
Siz hâlâ milletin vekili misiniz, yoksa partinizin memuru mu oldunuz?

Gerçek bir vekil, halkın kürsüsünde susmaz!
Gerçek bir vekil, açlığa sessiz kalmaz, talimata boyun eğmez!
Gerçek bir vekil, gerekirse partisine bile haykırır:

“Ben halkın vekiliyim, talimatla değil, vicdanımla konuşurum!”

Bugün milyonlar yoksulluk sınırının altında, açlık çizgisinin üstünde bir yaşam savaşı verirken, siz hâlâ alkışlarla bütçe görüşmelerini bitiriyorsanız, bilin ki o alkışlar halkın değil; sefaletin yankısıdır!

AÇLIĞIN ÇIĞLIĞI, ADALETİN SUSKUNLUĞUNDAN YÜKSEK OLACAK!

Bakın etrafınıza:
Emekli, ay sonunu getiremiyor!
İşçi, fazla mesaide can veriyor!
Esnaf, kepenk kapatıyor!
Genç, bavulunu toplayıp bu ülkeden kaçıyor!

Ve siz hâlâ “ekonomi düzeliyor” yalanına sığınıyorsanız, bu millete değil; kendi koltuğunuza hizmet ediyorsunuz!

Biz, bu ülkenin çimentosuyuz!
Yıkılan düzeni biz kurduk, ayakta tutan da biziz!
Bugün açlıkla, yoksullukla, adaletsizlikle imtihan ediliyoruz.
Ama bilin ki bu milletin sabrı kadar öfkesi de büyüktür!

SON VE KESİN UYARI: SUSMAYIN!

Ey vekiller!
O koltuklarda oturup “bize talimat geldi” demekle bu milletin derdine derman olamazsınız!
Eğer hâlâ “milletvekili” onurunu taşımak istiyorsanız, susmayın!
O meclis kürsüsünü bir kez olsun halkın kürsüsüne çevirin!
Açlıkla boğuşan emeklinin sesini, soğukta tir tir titreyen işçinin nefesini, evladının geleceği için ağlayan ananın gözyaşını duyurun!

O zaman o vekillik hırkası, halkın gözünde yeniden kutsiyet kazanır.
Yoksa sadece bir “parti memuru” olmanın utancıyla, tarihin vicdanında kaybolursunuz!

HALKIN GÜCÜNÜ UNUTMAYIN!

Unutmayın:
Sizi oraya parti değil, halkın iradesi gönderdi!
O sandıktan çıkan güç halka aittir!
Ve o halk bir gün sırtını dönerse,
Ne partiniz kalır, ne koltuğunuz, ne de o alkışlar…
Geriye sadece vicdanınızın sessizliği kalır!