Meclise Banka Yerine Tezgah Girmeli!

Türkiye’de siyasetin rotasının nasıl bozulduğunu en net şekilde ortaya koyan açıklama, Bursa Emekli ve Emekçiler Derneği Başkanı Sedat Hastürk’ten geldi. Hastürk, mevcut siyasi yapıyı sert sözlerle eleştirerek, “Meclis’e banka değil, tezgâh girmeli!” diyerek adeta tokat gibi bir çıkış yaptı.

“Siyaseti Halk İçin Diye Diye Zenginlerin Oyun Alanına Çevirdiler!”

Hastürk, Türkiye’de siyasetin halktan kopuşuna çok sert ifadelerle dikkat çekti:

“Siyaset halk için yapılması gereken bir işken, bugün parası olanın, cüzdanı şişkin olanın, koltuğu mal varlığına yatırım aracı sananların oyun sahasına dönüştü. Cüzdan büyüdükçe vicdan daraldı; makam yükseldikçe insanlık küçüldü.”

Bu sözler, ekonomik krizin altında ezilen milyonların uzun süredir dile getiremediği öfkeyi resmen dile döktü.

“Halkın Derdini Bilmeyen Bu Milleti Temsil Edemez!”

Hastürk, lüks yaşamların içinde kaybolmuş siyasetçilerin halkı temsil iddiasını sert bir dille reddetti:

“Pazara çıkmayan, kira ödemeyen, faturaların boğucu ağırlığını bilmeyen, maaşla ay sonunu hesaplamayan biri bu milleti temsil edemez! Çünkü acıyı görmeyenin vicdanı konuşmaz.”

Ona göre bir milletvekilinin temel şartı, halkın acısını bilmekten geçiyor.

 “Temsil Yetkisi Cüzdandan Değil, Acıyı Yaşayandan Çıkar”

Hastürk, gerçek temsilin ancak halkın içinden gelenlerle mümkün olduğunu vurguladı:

“Elinde banka cüzdanı olan, halkın borç hanesini anlayamaz. Pazarda eli boş dönmenin utancını yaşamayan; kira zammının insanın ciğerine nasıl çöktüğünü bilmeyen, milletin vekili olamaz.”

Bu sözler, Meclis’te oturan “ekonomik seçkinlere” doğrudan bir eleştiri niteliğindeydi.

“Halkın Sofrasından Çıkan Siyasetçi Gerek!”

Hastürk’e göre Türkiye’nin ihtiyacı:
Lüks sofralarından halka bakan değil, halk sofrasında oturup dert dinleyen siyasetçiler.

“Gerçek temsilciler halkın arasından yürüyenlerdir. Enflasyonun acısını yaşayamayan ev hanımını kürsüden okumak kolaydır, ama o derdi solumak yürek ister.”

 “Meclis’in Gerçek Sahipleri Emekçiler Olmalı”

Hastürk, Türkiye’de siyaset koltuklarının para babalarına teslim edilmesini şu sözlerle yerle bir etti:

“Meclis’in kapıları para babalarına değil, elleri nasırlı insanlara açılmalı. Hangi yasanın kimin cebini dolduracağını hesaplayanlar değil, hangi yasanın halkın vicdanını rahatlatacağını bilenler o koltuklara oturmalı.”

Ona göre Meclis’i doldurması gerekenler: işçiler, tezgâh başında ter dökenler, emekliler, alın terinin ağırlığını bilenler.

“Bu Ülke Koltuk Simsarlarına Teslim Edilmez!”

Hastürk, Türkiye’nin acil ihtiyacını şu sert cümlelerle özetledi:

“Bu ülkenin ihtiyacı; vicdanı büyümüş, koltuğa değil halka hizmet etmek için yola çıkan temsilcilerdir. Makamlar büyür, vicdan küçülür… Ta ki halk kendi içinden çıkanları Meclis’e taşıyana kadar.”

“Meclis Zenginlerin Yatırım Kulübü Değildir!”

Hastürk, açıklamasını şu çarpıcı cümleyle noktaladı:

“Meclis, zenginlerin yatırım kulübü değil, milletin dert ocağıdır. O ocağa yalnızca ateşi hissedenler çare olabilir.”