Nilüferli İşçiden Hak Gaspına Direniş! “Sabrımı Sınama!”

Bursa Nilüfer Belediyesi’nde çalışan DİSK/Genel-İş Sendikası üyesi işçiler, aylardır ödenmeyen Şubat, Mart ve Nisan ayı zam farklarını almak için Halk Evi önünde toplandı. “Artık yeter!” diyen işçiler adına sert açıklamayı Genel-İş Bursa 2 Nolu Şube Başkanı Onural Keskin yaptı. Açıklama adeta isyan manifestosu gibiydi.

“1 EYLÜL DEDİNİZ, GÜNÜ GEÇTİ… HALA SUSUYORSUNUZ!”

Keskin, belediye yönetimini adeta topa tuttu:
“1 Eylül’de ödenecek dedikleri zam farkı için hala bir kuruş ödenmedi! Görüşüyoruz diyerek bizleri oyaladınız, ama artık masal dinlemeyeceğiz. Aylar öncesinden planlanması gereken ödemeyi hâlâ planlayamayan bir yönetimden söz ediyoruz. Bu, işçinin alın terine ihanettir.”

“MUHALİF BELEDİYE OLMAK MAZERET DEĞİLDİR!”

Açıklamanın hedefinde yalnızca belediye yönetimi değil, aynı zamanda merkezi iktidar da vardı. Keskin, “Muhalif belediyeleri boğmak için kurulan sistematik baskıyı biliyoruz. Ancak bu baskının bedelini işçiye ödetemezsiniz! Hangi siyasi parti olursa olsun, emeğe saygı duymayan herkesin karşısındayız!” diyerek hem yerel hem de merkezi yönetimi sert sözlerle uyardı.

“BANKALAR HAREKETE GEÇİYOR, BELEDİYE HÂLÂ UYUYOR”

Keskin, hukuki süreçleri başlatmakta kararlı olduklarını vurguladı:
“Bankalar bile ödemeleri geciktiğinde anında icra işlemi başlatıyor. Ama bizim yöneticiler hâlâ ‘bakarız’ diyor. Artık yasal haklarımızı sonuna kadar kullanacağız. Bu kentin işçisini susturmak, hor görmek kimsenin haddi değil.”

“BU DAHA BAŞLANGIÇ, GERİ ADIM YOK!”

“Bu açıklama bir başlangıç. Bugün burada duran işçiler, yarın sokak sokak, meydan meydan hakkını aramaya devam edecek” diyen Keskin, işçilerin geri adım atmayacağını haykırdı:
“Bizi yoksulluğa, belirsizliğe, keyfiyete mahkûm etmeye çalışanlar bilsin: Hakkımızı alana kadar bu mücadele bitmeyecek. Göz yuman, duymayan, görmeyen kim varsa hepsi sorumludur!”

BELEDİYE SESSİZLİĞİNİ KORUYOR

Nilüfer Belediyesi yönetimi ise, yaşanan bu gerilim ve kitlesel tepkiye rağmen henüz herhangi bir açıklama yapmadı. İşçilerin öfkesi büyürken, kamuoyu bu sessizliğin nereye varacağını merakla izliyor.

İşçi sustukça aç kalır; konuşursa hak alır!
Söz bitti, sıra mücadelede.